acknowledgment...

For those who had been part of the group, thank you for sharing your time with us:

1. Misteryoso - Luna Mystika
2. Ardent1 - Anghel
3. Twinkboi - Princesita
4. Docmikepogi - Ewok
5. Deathnote - Athena

Maraming salamat sa inyo. Hope you enjoyed your short stay sa engkantadiya.

And for those people whom have shared their time with us in some of our tagayan sessions, thanks to you too:

1. JC spyder
2. Mr. Varsity of G4M
3. Jayson (the Ateneo guy)
4. mksurf8 ( with G )
5. Jake Twisted Tomato
6. Jason Behind Doors
7. Ewik the wondering commuter
8. CocoyMartin of twitter
9. Kessu of twitter
10. Xallperce of twitter
11. Doncholo of twitter

liham mula kay pinuno.... para sa mga engkantos.. Part 4

Daboski:

Bago ka pa naging official na member ng engkantadiya, makailang beses ng din tayong nagkita at nagkasama sa isang tagayan session ng mga kaibigan. Si souljacker ang nag introduce sayo sa grupo. Naalala ko tumagay kami sa quattro sa timog at sabi ni souljacker may kasama daw siyang tropa na galing sa isa pang group na kinabibilangan niya. Noong una pa lang tingin ko magiging click tayo sa isat isa. Knowing that whoever souljacker introduces to me as friend, i consider him also as friend. Hindi nga ako nagkamali. From then on, kapag nagkakaroon tayo ng chance na magkita, we see to it na magkakausap tayo at magbabatian. I even follow your blog site. Im a fan of yours. Kung alam mo lang. I admire your style in writing. Then came a time na magkaroon kami ng overnight swimming sa antipolo, gladly you were able to join us. And from then on, nag next level na ang friendship natin. hindi lang basta we say hello and hi to each other, we even exchanged cellphone numbers which led us to being regular textmates. And that time also, you became an official member of the group. We even called you "sirena" as your engkanto name based on how we saw you enjoyed swimming that night. And from then on, we continued texting and chatting. I remember also following you sa twitter. those were the times when somebody admired you and who happened to be my friend also. You know who he is.. Bago pa lang kayo mag meet nung somebody na yun, we had the chance to have our one on one tagayan, and honestly i thank you for that moment. I realized how good and sincere as a friend you are. Madami din tayong napagkwentuhan na mga personal things that time. And i really enjoyed your company. At one time also, we talked over the phone and we discussed things concerning one of our friends... you know also who he is.. Even sa mga exchange of text messages natin. Nakakatuwang isipin na i used to have known you as mere acquaintance saying hi and hello to each other. but now here we are not just doing those things, but we're almost good as friends.At hindi lang friend.. I considered you na as my distant relative since your surname and my middle name are one and the same. Kaya you are my PINSAN...Daboski, i thank you for the time we've spent together, for the text messages we exchanged each other and for the advices and the stories we shared each other. Lately,you've been very busy, and we haven"t seen you for almost months now, i hope the friendship is still there. Hope to be with you again soon.. Salamat ng marami sa friendship.

Maxwell:

Maxibro!, kuya's here. Musta? It's been a long time mula nang magkakilala tayo, I think last week of april tayo nagkaroon ng chance na magkausap sa chat. Nagkamali ka yata ng pag accept mo ng invitation ko to include you in my list at di mo na edit yun contact details mo. Ayun tuloy, nalaman ko ng di oras ang complete name mo. Pero sabi ko sayo, you dont have to worry because your secrets are safe with me. I remember also asking you kung ano yung 5587, and I found out na yung pala ang significant date sa buhay mo. And with that lalo akong naging interested na makipagkaibigan sayo. We have almost the same number kasi, ikaw 55, ako 56, hehehe. lam mo na kung ano yun. hehehe. And from then on, lagi na tayong nag uusap sa chat. What really made you become interesting, ay yung blog mo. Sinundan ko yung mga stories mo, Simple lang naman ang pagkakagawa, pero malaman. Naala ko pa yun story mo about sa Sta. Cruz. Akala mo Sta Cruz manila, yun pala Sta Cruz Laguna. Hehehe. We may never had the chance na magkaroon ng one on one bonding moments together pero sa chat, kahit paano nagkakausap nman tayo. Lately nga lang at busy ka sa work mo at di na kita maistorbo. Anyway, matagal matagal na din ang panahon na nakasama ka namin, and If I may recall yung mga times na nakasama ka namin, sa Garahe, sa Market place sa mandaluyong, even sa Antipolo, at sa Music21, na we never thought na marunong ka palang kumanta. Maxibro, salamat sa friendship, kuya is here will always be your kuya. Good luck sayo, at sa mga events na nangyayari sayo. Me, and the rest of the engkantos are happy for you , for being the part of the group. We hope also to see more of you in the coming tagayan session.

Shoti:

The first time na nagkakilala tayo ay noong nagkita tayo sa starbucks cafe.. I went there purposely para sunduin si DN because we have an scheduled tagayan session. There i met also cocoymartin, kesuu and xallperce na mga friends niyo ni DN. I was not expecting na sasama kayo sa amin ni DN. and you even volunteered your car and went to the venue of our tagayan. So there, you and DN stayed with us since you wanted to see your "nanay" whom you haven't seen for a long time. And from there, your "nanay" suggested to me na gawin ka daw naming isang engkanto. Shoti, We may not have a single moment na tayong dalawa lang, but thru text messages, you've always been a part of my daily routine. There is no single morning that you havent missed texting me. It has become a part of my system that every time i look at my cellphone in the morning, unang text message na narereceive ko ay galing mula sayo. Simple greeting such as "gud am ninong" will make my whole day complete. I just love your being thoughtful and caring. And every lunch time, you didnt forget to remind me, "Ninong eat ng madami lunch time na". Kahit simple at short messages lang, it really show that there is already a tie that binds us together. Me as your "ninong" and you as my "inaanak". Salamat sa friendship. Me, souljacker and lukayo will always be here for you. Kami bahala sa iyo. And I assure you, you're in good hands. Ingat ka palagi and remember this, ninong labs you very much. ;-)

Popoy:

Sa twitter tayo unang nagkaroon ng pagkakataong magkausap. Sinusundan kasi natin ang blog ng isat isa. I remember you asking fro my YM and from then on, lagi na tayong nagkakausap. Kahit bawal sa work mo mag online sa YM nag oonline ka pa din. Pasaway ka nga eh, ilang beses ka na nahuhuling nagchachat ng TL mo. Masaya yung mga naging usapan natin sa chat before. Dami mong tanong, dami mong gustong malaman sa akin at sa grupo namin. Pinakilala ko sayo si souljacker, nagkakachat din kayo. You asked also my cellphone number and from then on, lagi tayong nag papalitan ng textmessages. Until one time we had a chance na magkita ng personal. Nagkataong may tagayan kami noon sa Market Place Mandaluyong. I invited you na magkita muna tayo sa SM north. Medyo naasar nga ako, usapan natin 7pm, nagpa late na nga ako ng almost 1 hour pero ako pala ang pinaghintay mo dumating ka ng almost 9pm na. Pero ganunpaman, naging maganda naman ang impression ko sayo. Sabi ko sa sarili ko, itong taong nakakachat at nakakatext ko lang.. ngayon ay kasakasama ko na. Though not most of the time ay nakakapunta ka sa mga tagayan session namin lalo na kung friday namin ginagawa dahil may work ka from monday until fri, kaya di ka nakakasama. But if you have time naman you still manage to call me up sa cellphone mo paara makipag kwentuhan kahit 2o mins lang. Madami daming beses ka na ding nakasama sa mga sessions namin at napansin kong hindi ka masyadong nakaka sabay sa mga kwentuhan, tanging ngiti or tawa lang ang naiko contribute mo, or pagka minsan ay tsaka ka lang nagsasalita kapag tinatanong ka. Madalas kitang sinasabihan na makihalo ka sa mga diskusyon. Well siguro ganun lang talaga ang nature mo. Tahimik, pero keen observant. Tapos pag tayo na lang ang nag uusap, tsaka ka na lang nag kukwento at nagtatanong. At one point also, nakaexperience ka din ng pagka secluded sa grupo, na akala mo di ka nila accepted as a part of the group. sinabihan kita na wag mag isip ng ganun instead ang gawin mo ay maki mingle ka samga usapan. At anyrate, yun lang naman ang comment nila sayo, masyado ka daw tahimik. Popoy, thankful ako na naging part ka din ng grupo, just continue being good, ingat ka palagi sa mga taong nakikilala mo sa chat at wag paloloko lalo sa pag dating sa heart matters. Salamat sa friendship, salamat sa company and hope to be with you more often. Enjoy your stay with us. ;-)

liham mula kay pinuno.... para sa mga engkantos.. Part 3

Papa Marhk:

Una kitang nakilala sa thread natin sa g4m. Yung thread na mga walang facepic exlusive. From there nadevelop ang friendship natin. I remember those times na kapag nag oonline ako, mga post mo na lang ang nababasa ko, tapos pag time mo namang mag online, posts ko naman nababasa mo. Hindi mag pangabot oras natin gawa ng nasa magkabilang panig tayo ng mundo. Naging saksi ang thread na yun kung paano tayo nagkaroon ng ugnayan sa isat isa. Naalala mo ba yung time na may isang member ng g4m na "kinakarir" mo that time? sino nga ba yun? Ahh si Creon. All praises ka pa nga sa kanya. And being your friend, tinutulungan pa kita sa pamamagitan ng pag a update ng mga nangyayari sa kanya dito. IN the first place naging kaibigan ko din naman siya. During that time also. you were about to go back to our country. And nag suggest ka na magkaroon tayo ng meet up together with the rest of our friends sa thread. Kasama pa nga natin that time sa planning ay si Alvinfairview (asan na kaya siya?). Then came july of 2007. I was at work nang mag call ka sakin and saying na mag meet tayo sa cubao at kasama mo na si papa tagay at si papa str8manly (now Rain_darwin). Nagulat ako at di ko expected na mag aaya ka ng small GEB that time. Honestly i was flattered na maimbitahan mo. And that was my first time to attend a small gathering of two or more people coming from cyberworld. Kaya medyo hesitant ako pumunta at pauntakan ang invitation mo. Sa totoo lang kinakabahan ako. Naisip ko.. this is it!. makikita ko na ang mga friends ko from cyberchat. Kundi lang dahil sa kakakulit mo sa calls mo sakin, di talga ako pupunta. So to make me at ease, i tagged along Souljacker (orbiter). Nakita ko din for the first time si papa tagay, at si papa rain. And of course si alvin fairview na tama nag inarte at that time kaya di nagtagal at umalis din agad. Masayang masaya ako that time nakilala ko at nakita ko ng personal ang mga taong tinururing kong mga kaibigan sa chat. Pero ang dali ng turn of event para satin that time. Akala ko tuloy tuloy na ang samahan. Bigla kayong nawala. DI ko alam kung bakit. Masama mang ang loob ko pero kailangan kong tanggapin na lahat tayo ay may kanya kanya choice sa buhay. Choice na pumili ng mga taong kakaibiganin. Lungkot at pagkadismaya ang naramdaman ko that time. Buti na lang at hindi ako iniwan ni souljacker. Kundi hanggang ngayon im still wandering kung sino ang mga taong kakaibiganin ko at hindi ako matututo sa tamang diskarte ng pakikipagkaibigan. Pero sabi nga.. past is past. Tapos na yun. Wala na akong bitterness sa nangyari sa atin. Ang importante ay ngayon. Now that we're back, at patuloy na magkakaibigan. Papa MArhk, kahit di tayo naging close masyado sa isat isa, alam ko sa puso at isipan natin, magkaibigan tayo at mananatiling magkaibigan habang buhay. Salamat sa friendship. ;-)

Bloiggster/Klasmeyt:

Noy, natatandaan mo pa ba nung una tayong nagkakilala sa mirc? you were using the handle name klasmeyt78. Potah ka, napeke mo ako doon hahaha. Buong akala ko kasi str8 ka at naghahanap lang ng kausap.That time kasi beginner pa lang ako sa mundo ng cyberspace. Year 2005 yata yun. At kasi naghahanap din ako ng kausap na matino. Tapos nag online tayo sa YM at doon natin tinuloy ang usapan natin. Hindi ko alam kung ano nangyari t pansamantalang nawala ang ating communication. Until one time gumawa ako ng thread sa g4m at may pumasok na isang member na ang handle din ay klasmeyt78. Napaisip ako bigla at naalala kong at one time may nakilala kong guy na parehong name ang gamit. Kaya nung tinanong kita kung ikaw ba si klasmeyt na nakilala ko sa chat. Pareho tayong unware na magkakilala pala tayo dati pa. Kaya mula noon nagpatuloy ang ating pagkakaibigan sa thread. You're a long lost friend ika nga.And I found out na naka based ka pala sa cebu. Pansamantala ulit nawala ang contact natin dahil sa nangyari sa aming nila papa marhk. Pansamantala din akong nawala sa g4m. Until i decided to make an account ulit sa g4m at gumawa ng bagong thread with different handlename. I used firefox and you used bloigg. kaya hindi tayo nagkakilala. Until one time you asked me kung ako ba si centurion na dati kong account name. At sabi mo nga ikaw si klasmeyt78. Nagkagulatan ulit tayo.Hehehe. Kita mo nga ang pagkakataon no? kung talagang magkaibigan ang dalawang tao, magtatagpo at magtatagpo pa din ang landas ng isat isa kahit anong mangyari. First time tayo actually nagkita ng personal nung umattend ka ng GEB at nataong nagvacation ka dito sa manila. Imagine after several years of chating online, noon lang tayo nagkita ng face to face. Natuwa nga ako at naibalik ulit yung link natin sa isat isa. Lalo na nung pumunta sa Rain sa Cebu. Pasalamat kami at inasikaso mo siyang maigi. And nung time na uwi ka dito manila. We welcomed you with a red carpet. Tapos nag swimming tayo sa antipolo. Ang saya saya natin that time. Though at one point medyo nagkasamaan tayo ng loob because some things na hindi naiwasan. Out of concern lang din siguro on my part. Pero you misunderstood it. Pag pasensiyahan mo na din si manong sa nangyaring iyon. But anyway, im happy that we're back as friends. Now that you're very far from us. Isa lang lagi ang pinapaalala namin sa iyo. Magingat ka at foreign land yang kinalalagyan mo. Noy, we miss you at sana soon makabalik ka ulit and enjoy natin ang tagayan with all the other engkantos. Salamat din sa friendship. ;-)

Tsupaeng:

There's only one thing i can say about you. Masyado kang mailap. Lagi ka na lang absent sa mga tagayan natin. Pero Ok lang cause i know you're still with us. Little did they know na before you become a part of out group, magkakilala na din tayo. Nag uusap na tayo sa chat pa lang. Pati sa private message sa g4m dati may contact na agad tayo. And then came a time when me and rain_darwin reached out to some of the members ng thread natin, isa ka sa mga mineet namin. You introduced to us some of our threadmates, like si twinkboi and Mike.. There was also this time na nagkabonding din tayo ng one on one. You invited me sa megamall at sabi mo nabobored ka at wala kang magawa. Thank you for that moment. Actually..di naman tayong dalawa lang eh, pinasunod din natin sila Rain_darwin, lukayo at si Twinkboi (former member). So yun, it was fun everytime na kasama ka namin. Ikaw nag comedian ng grupo. Pero ang lakas mong manlait, sobra! hehehe. Pero seriously, lagi naming inaadvice sayo ni klasmeyt na ingatan mo ang health mo. And good thing nag gi gym ka na. Ok yan para at least pumayat ka na at di ka na mukhang butete.. Alam mo Kups, thankful din ako at naging part ka ng grupo. Salamat sa friendship at sa company. Ingats ka palagi at sana matagpuan mo na din yung right one for you, para hindi ka na lagi nag lalabas ng ATM card at Credit card kung kanikanino. gets mo? ingats ka pala and hope to see you soon.

liham mula kay pinuno.... para sa mga engkantos.. Part 2

Papa Tagay:

Do you still remember noong first time tayong mag usap sa phone? I was in the comfort room when you called me up. Tawa ka nang tawa tapos sabi mo, ang laki ng boses ko at boses mamaw.Aside from Rain, tinawag mo din ako ng dadi. Nung first time nating magkita sa araneta cubao, I found you weird kasi you looked at me from head to foot na parang kinikilatis mo ng husto ang hitsura ko.Pero you know what among the members ikaw na yata ang pinakamadalas kong makabonding.. Ilang beses na ba tayong nag one on one tagayan? di ko na mabilang. At sa tuwing matatapos ang tagayan natin kung saan mang lugar at maski kasama natin sila, lagi tayong sabay umuuwi kasi isang way lang ang ating inuuwian. I remember pa nga noong first time nating mag one on one bonding, sinundo pa kita gamit ang aking sasakyan at matapos ay inihatid pa kita lugar niyo.Pero one bonding moment natin ang hindi ko mallilimutan. Yung tumagay tayo sa DB bar. Nagkatampuhan tayo that time pero na patched up din naman kasi di natin matiis ang isat isa. Then noong pag uwi natin, nilakad natin from DB bar hanggang Mindanao ave. Para tayong mga bata na naghaharutan. Pumasan ka sa likod ko at na out of balance kaya natapilok ang kanang paa ko, isang linggo ako hindi nakalakad ng maayos. Among the group ikaw pa lang ang nakarating sa bahay namin and that made you special to me. Napansin mo, noong single ka pa, sa tuwing ma iinlove ka, nagkakaroon tayo ng problema, dahil sa pagtatago mo o paglilihim mo sakin. Di naman big deal sakin yun ang kaso lang, ewan ko nga ba sayo, bakit kailangan mo pang ilihim eh obvious na obvious ka naman. Kilalang kilala ko na ang mga kilos mo at halata ko agad pag nagsisinungaling ka sakin. But anyway, di man tayo lately nagkakasama gawa ng lagi kang nag out of town because of your work, always remember that dadi loves you very much. And i've always been thankful na nakilala ka at naging kaibigan ka. And remember, we made a promise that we will be friends for life no matter what and I will always be your dadi. Labyu! Salamat ng marami sa love and respect na binibigay mo sakin.


Papa Kem:

I still remember noong nag organize ako ng GEB ng mga members ng thread na ginawa ko sa g4m last december of 2008, isa ka sa mga umatted. Many are called but only few are chosen to be one of our members. Actually dalawa lang kayo ni jaycee ang napili ng grupo among those who attended the event. And surprisingly, I found out na ikaw pala ang pinaka malapit sakin, as in literal, malapit ang bahay mo sa bahay ko. Nakakatuwang isipin na marami na akong nakilalang PLU sa cyberworld pero ikaw na yata ang pinaka malapit sa tinitirahan ko. You;re my one and only kapitbahay.And I also remember once lang tayo nagkabonding, tumagay tayo sa Novastop noong wala si papa tagay at nakadestino sa malayong probinsya.And another one pala ay noonf magtagayan ulit tayo sa Novastop, pero this time we had company. kasama natin si Aris. Remember him? Yung taga north olympus na kapitbahay din natin, si nationalhunk ng g4m. hehehe.Pero I treasure those moments that we're together especially pag may tagayan tayo sa malayong lugar at since magkapitbahay nga tayo, sabay tayong bibiyahe patungo sa venue. and we have our chance na magkausap at magkakwentuhan ng tayong dalawa lang. Wala din akong maalala na naging sakit ka ng ulo ni dadi. Dadi na din ang tawag mo sakin because of papa tagay. You'e such a very cool and nice guy. And i love you for that. Mabait kang bata. And I thank you also for being a friend. You never fail to greet me every morning thru text messages no matter how busy you are. Kahit minsan di ka nakakasama sa mga tagayan because of your tight schedule sa work. But still you manage to keep in touch with the group especially to dadi. Papa Kem, dadi's hoping also for a lifetime friendship with you. Stay good as you are. Labyu!


Jaycee Bunso:

Since ikaw ang pinakabata sa grupo, you're our bunso. Kagaya ni papa Kem, isa ka din sa mga umattend ng GEB last December 2008. at since naging eye candy ka ng marami, nakuha mo ang attention ng lahat. Lalo na ni Papa M. At yun na din siguro ang dahilan kung bakit ka naging part ng grupo. To be honest, I was very proud of you then, Imagine isang mala Papa Piolo Pascual (daw) ang nakasama sa GEB na na organize ko. Pero noon pa lang, naging pasaway ka agad. Di ka naging obedient sa mga sinasabi ko sayo. Gawa siguro ng pagiging immature mo pa that time, ayun tuloy nahagupit ka at nawala sa grupo. But in your absence, narealized kong you made an impact to our group, lalo na sa akin. Kahit paano nagkaroon na din naman tayo ng ties. Kaya noong nagkaroon tayo ng indifference sa isat isa, di ko muna dinelete yung number mo sa phone ko, because I was still hoping na magkakaayos pa ulit tayo. And true enough, after several months of being away from the group, I finally decided to contact you again and hoped that everything will be alright between the two of us.HIndi naman ako nagkamali ng desisyon. Though you did not recognize me, nabura mo na yata yung number ko but still you entertained me. And simula noon, i invited you again to sa grupo namin.Now that you're back again, I see a new jaycee, the mature one. And a new bond of friendship tied us once again. Thanks to you jaycee and now that you've realized that we're all your kuyas afterall whom yo can depend on. One wish for you andwe're all hoping na sana makatapos ka na ng studies mo at makapag work ka na (nang sa gayun ay makapag share ka na sa bills natin pag nag iinom tayo). Be good bunso, we, your kuyas wish you good luck. And tandaan mo andito lang ako na eldest kuya mo para sayo. Labyu too bunso...

liham mula kay pinuno.... para sa mga engkantos..

Hindi lingid sa inyong kaalaman ang ang samahan natin ay nabuo dalawang taon na ang nakaraaan. Mahabang panahon at madami na rin ang mga nangyari. May mga pumasok at may mga umalis din agad. Nakisaya sa grupo natin at may mga nagdulot din ng mga problema. Lahat may partisipasyon, lahat may contribution.Noong una akala natin exclusive lang para sa limang miyembro ang ating samahan. Pero narelized ko kailangan din pala nating mag reach out. Makihalubilo sa ibang tao. Sabi nga, mas marami mas masaya diba? Hindi ko akalain na dumadami na pala tayo. Kung bibilangin ko lahat, umabot na pala tayo ng almost 20. Nakatulong siguro itong blogworld sa pag reach out natin ng ibang miyembro.
Totoo nga na tunay na masaya ang ating samahan, minsan nga binabalik balikan ko yung mga alala ng ating mga lakad, inuman, tagayan, yung night swimming natin sa antipolo at sa laguna. yung mga lugar na paborito nating tambayan sa tuwing tatagay tayo. , Ang quattro, garahe, at music 21 sa timog, Sa Gerry's grill sa Trinoma, Ang DB bar sa congressional ave, ang Novastop sa fairview at ang Marketplace sa Mandaluyong pati na si sa Riverbanks sa marikina kahit na hindi ako nakasama hehehe. Kapag may birthday ang isa sa atin, hindi pwedeng hindi natin isi celebrate, pati na din ang despedida ni bloiggster aka PGR. Not to mention yung mga sari sariling lakad, dalawa man o tatlo. Yung mga yun, napakasarap sariwain.

Dito sa blogsphere, naging very controversial ang ating samahan, maraming bloggers ang na curious, na intriga kung ano nga bang meron sa ating samahan. Madami din tayong nakilala na bloggers, at inanyayahan na makitagay sa ating grupo. May mga nakisaya, meron din nangiintriga, dala na din siguro ng inggit or whatever. Very exclusive kasi ang grupo natin. May ilan sa mga members natin na takot pa ding makipag halubbilo sa ibang tao. May mga members din na tinaguriang Ms. Congeniality. Lahat na yata na meet. Pero promotional effect na din ng ating grupo kung tutuusin kaya nga marami ang gustong mapabilang sa grupo natin. ...

Sa puntong ito, nais kong magbigay ng mga mumunting salita sa bawat isa sa inyo.Gusto kong malaman ng bawat isa sa inyo ang nilalaman ng aking puso. Maaring magtaka kayo kung bakit ko ginawa ang liham na ito. Tska niyo na lang malalaman ang tunay na dahilan.

Souljacker:

Among the group members.. ikaw na yata sobrang nakakakilala sakin. As in lahat lahat. Kung ano nasa utak ko.. sa puso ko.. alam na alam mo. Very transparent ang dating ko sayo. Everytime na nagchachat tayo. hindi tayo nawawalan ng topic. Yung mga sentiments natin sa buhay.. sa pakikibaka natin sa mundong ginagalawan natin. Hindi mo alam kung gaano akong lubos na nagpapasalamat sa lahat ng oras na inilaan mo para sakin. Ilang beses na din ba tayong lumabas na tayong dalawa lang. Yung mga lakad natin, as in literal na lakad kasi mahaba talaga yung nilalakad natin. Sa sementeryo sa marikina, doon sa park na pinupuntahan mo sa new manila.. sa kinakainan natin ng jumbo siopao sa erod.. natandaan mo yung unang meet up natin sa araneta center cubao? hindi ko makakalimutan yun.. kasi ikaw yata ang una kong na meet among our members.lahat yun hindi ko makakalimutan..Pero ganun pa man, sobrang nag eenjoy ako sa company mo. Ikaw ang tour guide ko lagi. Yung pagdadala mo sa akin sa mga lugar na di ko pa napupuntahan. Salamat sa company..

Rain_darwin:

Iba ang experience ko sayo. Akala ko dati di mo ako naappreciate. Ikaw ang kaunaunahang tumawag sakin ng dadi. Which your proved na talgang treat mo akong tunay na dadi kahit hindi naman nagkakalayo edad natin pero im glad you treat me like one. Natandaan ko pa nung una kitang nakilala sa glorietta. Binuraot mo agad ako. Padating nun si marhk aka santa, nagpapadala ka ng pasalubong.. nagbiro lang ako na gusto ko din ng pasalubong at sabi mo.. feelingera ako.. lols.. gusto mo kasi ikaw lang ang may pasalubong.. Kaya nga ikaw ang siyang tunay na original na burot ng kaharian ng engkantadiya. Nung una kitang ma meet sa cubao.. doon sa GEB natin.. di nga ako makapaniwala na ikaw yung buraot na nakakausap ko sa chat. Akala ko buraot ka talaga. Hindi pala.. You're such a jolly person. Minsang nawala ka sa paningin ko.. sumama ang loob ko.. pero narealized ko.. yung pagbabalik mo ay mas naging close pa tayo. Natandaan mo yung nag reach out tayong dalawa sa ibang mga ka chat natin, na umabot pa tayo sa malayong lugar ng cainta rizal para lang makipag inuman? Kahit nagmukha akong body guard mo at naging personal driver mo. ok lang..nag enjoy naman tayo sa nangyari. At yung bonding moment nating dalawa sa araneta, di ko makakalimutan yun. During that time.. you were still mending a broken heart. Para tayong tanga na nilibot ang buong araneta collesium sa kakahanap nung lugar na pag iinuman natin.. Na windang ako sayo nun. Nung one time nag send ka sakin ng text message na sobrang na touch ako. "dadi.. thank you for coming into my life, sana ikaw na lang ang tunay na bilogical father ko" kung alam mo lang kung gaano ako natuwa sa text mong iyon. At pag yung mga times na nagchachat tayo. Yung mga secrets mo di ka nagdadalawang isip na sabihin sakin. Salamat sa trust.

Lukayo:

Aside from the core members and among the next batch na pumasok sa grupo. masasabi kong ikaw na yata ang pinaka close sakin. I remember seeing you for the first time, doon sa 7-11 sa buendia, of course hindi yun para sa meet up nating dalawa, with someone else. chaperon lang ako, pero nakita ko agad ang sincerity mo as a friend. Yung ang unang meet at usap natin.We never had a chance nga na magkachat or magkausap sa YM prior to our first meeting eh. Thru souljacker kaya kita nakilala and of course thru rain_darwin. You were the first one to call me "pafs" natawa nga ako kasi tingin ko parang tunog popsicle eh. hehehe. But seriously.. you're true to your words na tawagin mo akong pafs, kasi i treated you also as my real son. Madalas tayong nagkakasama with the others and one time lang talga tayo nag bonding na tayong dalawa lang. Yung nagpagawa tayo ng dogtag sa santolan. Hindi ko makakalimutan yun time na yun.. habang nasa taxi tayo.. nagkukwentuhan ng kung ano ano.. yung struggle natin ng pag punta kila J..na we never thought na aabutan tayo ng baha sa maynila.. para tayong mga basang sisiw nung nakarating tayo sa place. And we were together until 4am para magpatila ng ulan at nag hintay bumaba ang tubig baha. Haay that was a heck of experience. I'll never forget that. Pero you know, what i really appreciate you most, you pagiging sweet at thoughtful mo. you never forget to say "labyu pafs" with a kissing icon pa.. And at one point, nung maging problematic din ako.. you unselflessly shared your moment with me kahit sa chat lang. Na feel ko yung presence mo. You gave me your thoughts and advices na naging malaking tulong sakin. I even thought of leaving the group at sumuko.. pero ikaw ang nag encourage sakin.. kayong dalawa ni souljacker. Kaya wala sana akong plano sumama sa laguna.. pero because of you, nakapunta ako. Raffy, salamat sa appreciation mo sakin.. and in times na may problem ka.. isipin mo lang na laging andito si pafs para sayo.. umalis ka man pansamantala.. at sinabi mong "i'll always be around" i'll take your word. And pafs always wishes your happiness..


to be continued..

another text message for the day:

band aids
are
like smiles;





they
can
cover up
the pain,





but
deep
down
inside..







it
still
hurts...







REALITY BITES!!!

Txt of the Day: Aug. 10, 2009

Hindi tanga ang taong sobra kong magmahal......
































































































































Ang tanga ay yung tao na minamahal na ng sobra-sobra..........





































































































Naghahanap pa ng iba.



OUCH ! hahahahah.

Roses are red, violets are blue

Post the funniest and craziest "roses are red violets are blue" poems you've heard!

















?

Maong at tshirt

(posted by Rain Darwin)

Ngayon ay August 1, 2009. Mamaya lang ay magdiriwang ng ikalawang anibersaryo ang engkantadya. July 28 ang aktwal na anibersaryo ngunit mas mainam na ipagdiwang ito ng sabado ng gabi (August 1) upang lahat ay makadalo. Gusto kong magpa-late – para dramatic entrance. Pansamantala ko munang aagawin kay papa joms ang kanyang title bilang dramatic entrance queen. Tutal marami naman syang ka-share sa title. Hindi tulad ni lukayo na nag iisa lang syang…. dramatic exit queen !

Kagabi napuyat ako sa pag-iisip ngunit natulog akong may ngiti sa labi. Payapa ang kalooban, at gumaan ang aking pakiramdam. Ilang lingo ba naman akong tuliro. Maraming katanungang simple lang naman ang kasagutan. Para akong adik at bangag na paikot ikot lang sa tanong na ayaw magbitaw ng kasagutan. Ilang international calls ba naman ang aking iniwasan. Ilang e-mails ang naghihintay ng aking kasagutan. Lahat sila ibinitin ko sa ere. Pansamantalang tumakas sa katanungan.

Handa na ang aking luggage. Maayos pa naman ang aking mga long sleeves at necktie na itinago ng aking ina sa probinsya limang taon na ang nakakaraan. Nagtatampo sakin ang aking ina. Simple lang naman daw ang kanyang hiling na mamalagi na ko sa pilipinas, hindi ko pa sya mapagbigyan. Napaisip tuloy ako. Tumatanda na talaga sya. Ulyanin na. Binigyan nya kami ng pakpak noon, upang lumipad ng malaya. Ngayong nasanay na ako sa paglipad, gusto nya akong bawian ng pakpak.

Nalaman ko nung isang linggo, naghahanap pala ng buyer ang aking ina sa kanyang napundar na ari-arian. Paghahati-hatian naming magkakapatid yun bilang pamana. Nakusensya tuloy ako. Alam ko naman talagang ibinebenta na nya yun. Ngunit ang pagpupursige nyang makahanap ng agad ng buyer ay alam kong pangsilaw sakin. Oo nga naman, malaki-laki rin ang aking share. Pwede nyang ipamukha sakin na hindi ko na kailangang pumunta pa ng amerika upang magpaalipin muli sa mga dayuhan. Oo nga’t mukha akong pera. Nagpapakatoo lang naman ako hehehe. Ngunit ang isiping napi-pressure ang aking ina sa pagbebenta ng ari-arian wag lang akong umalis ay nakakapag bagabag sa aking kunsensya.

Kelan lang kapiling ko ang aking mga kapatid. Dalawang araw silang namalagi dito sa Manila. Halos magsiksikan kami sa kwarto sa pagtulog. Gusto raw nila akong maka-bonding. Ipinagluto ako ng masarap na pagkain at ipinag shopping.

Kelan rin lang nagsipag datingan ang aking mga kaibigan at malayong kamag anak. Natatawa na lang ako nang sabihin nilang gusto raw nila akong makita. Nauwi tuloy sa tagayan.

Handa na ang aking briefcase na punong puno ng importanteng dokumento sa aking paglisan. Ngunit kaninang madaling araw ako nag desisyon, matapos timbang timbangin ilang mga bagay. At sa aking desisyon…. Natulog akong mapayapa.
Kanina lang kausap ko ang aking employer. Pumunta rin ako sa aking agency upang i-settle ang ilang mga bagay. Maraming letters akong ginawa na pinadala ko through emails. Habang ang buong mundo ay nagdadalamhati sa pagkawala ni cory. Ako naman masayang nakikipag ugnayan sa aking mga dating kasamahan sa amerika.

Pano na nga kaya kung tutuloy ako sa August 7 ? Naisip ko ang aking pamilya. At sunod kong naisip ang aking mga kapatid na engkanto na pangalawa kong pamilya.
Matutulad ako kay bloiggster at papa mahrk na inggit na inggit kapag may gimik ang mga engkantos. Hindi ko na matsa-tsansingan si papa tagay. Malimit ko pa namang pisil pisilin ang kanyang umbok. Wala namang pakilaam si silentboi sa pambuburaot ko sa partner nya. Hindi ko na rin mapipisil ang balls ni antimanic. Hindi ko na mapipisil ang utong ni papa joms. Hindi ko na maaakbayan si papa lukayo aheheh. Plano ko pa namang tsansingan na si Maxwell kasi medyo close na kami hehehe. Isusunod ko si shoti, pero wag muna, baka ma misinterpret nila heheh. Naalala ko tuloy si jaycee aka antimanic. Noon suplado ako sa kanya, takot tuloy sakin ang bata. Ngayon pinipisil pisil ko na ang balls. At lumalaban na rin sa burautan ang bata. Minsan gusto kong dakmain ang umbok ng dyosa… kaya lang baka ako MAHAGUPIT … aw! Hehehe.

Pag ako umalis… mawawalan ng buraot sa engkantadya. Lulungkot daw sabi ni Papa Lukayo. Isa raw ako sa nagpapasaya sa engkantadya.

Habang isinusulat ko ang entry na to. Tinitingnan ko ang aking maleta na punong puno ng damit pang opisina. Nagsukat ako ng coat and tie. Parang hindi na sakin bagay. Hindi ko na kayang dalhin. Mas bagay pa rin sakin ang pormang welder.

Hindi ko na kailangang maiyak ngayon. Hindi tulad ng dati na tumutulo ang luha ko tuwing maiisip kong lilisanin ko na naman ang pilipinas. Nakapag desisyon na ako. Kanina nang mamatay si cory, naisip ko ang kahilingan ng aking ina. Naalala ko ang aking mga kaibigan. At ang engkantadya. Matutuwa silang lahat sa aking ibabalita.

Hindi na ako magsusuot ng coat and tie. Tatalikuran ko na ang aking pagiging I.T. Professional. Pagiging entrepreneur na lang aking magiging drama ahehe. Dagdagdan ko na lang ang aking naipundar na negosyo. Siguro pati pag tinda ng pirated CD sa Quiapo papasukin ko na hahaha. Forever na sigurong welder ang image ko hehehe. Masaya ako sa aking desisyon. Hindi lang pera ang kaligayahan ng isang tao. Konting pera lang at mayaman sa kaibigan ay sapat na upang mabuhay ng disente at masaya.

Pero siempre, daramatic entrance ako mamyang gimik sa engkantadya.